4dagen in mijn nieuw land

heeey iedereen!
Even een berichtje om te laten weten dat ik leef:-) amai nog ni dat k leef, al heel veel meegemaakt, en allemaal geweldige dingen die ik nu even zal vertellen, ik zal proberen om het kort te houden, want het is echt wel veel:-)

Donderdag 31juli:
vlucht naar Madrid: een beetje met vertraging vertrokken en onderweg wat turbulentie, maar dat viel allemaal nog mee. kwil wel al danku zeggen tegen iedereen die in men gastenboek heeft geschreven, het heeft me toch wel wat ontroerd! ook een speciale danku aan Lien en Emilie, ulle boekskes zijn geweldig!!!! echt merci, ze betekenen veel...
aangekomen in Madrid moesten we +/-2u wachten, het leuke was wel da we met de metro mochten:-) joepi!

Vrijdag 1 Aug.:
om 00.10 vertrokken we naar Sao Paulo(Brasilië) een vlucht van ongeveer 10u, tijd om te slapen dus! maar precies ni echt voor mij, ik zat namelijk naast n (dikke) meneer die om het uur ofzo moest opstaan(waarbij ik dan ook altijd moest op moest) en dan bleef die kei lang weg terwijl ik dan alweer in slaap was gevallen... en zo heel de nacht door, ma bon:-)
In Sao Paulo aangekomen rond 5.45(plaatselijke tijd) moesten we weer door de controle: els het spijt me maar ze hebben een ijzere staafje uit u mooie fotohangding geepakt!:-( maar da was in vergelijking niks met wat we 2min later hoorden: we moesten 10u!!!!wachten voor onze volgende vlucht naar Asuncion! da begon al goed! Even later zei Eline(AFS-BRO!-uitwisselingstudent) dat ze haar tasje met belangerijke dingen in op het vliegtuig was vergeten! ooh nooo, ik ging samen met haar naar mensen van de luchthaven, maar zei wisten niet wat we moesten doen, het ding was ook dat wij met "Iberia" vlogen en de belangrijkste luchtvaardmaatschappij is daar "TAM". Dan ginge we is vrage aan de securitykerel die ons bij het uitstappen van onze vlucht had gezien, maja te verwachte kon die geen woord engels. ik keek rond en zag een jonge man:-) zitten, ik vroeg of hij engels kon, hij zei ja, dan vroeg ik of hij portugees of spaans kon om ons helpen te vertalen. maar de securityman kon ons ni echt helpen, dus we moesten weer verder... uiteindelijk na 2u over en weer geloop hebbe we samen met een andere engelsman iemand achter de balie gevonden die iberia kon bereiken en hebben we de tas teruggevonden! wieehaa lang leve de Engelsmannen dus!
uiteindelijk hebben we dan 11u moeten wachten voor onze vlucht. na 2u vliegen maakte we nog een stop ergens in Brasilië en 35min later waren we eindelijk! in Asuncion! Zalig!
haha dat was ook wel grappig, mijn eerste kennismaking met een paraguayaan: ik haalde juist mijn bagage van de band toen een oudere meneer er een karretje onderstook. Ik dacht: amai, kei vriendelijk! later bleek natuurlijk da hij dat deed voor geld. hehe! Dan gingen we naar de bus, waar we weer een uur hebben moeten wachten, deze keer op Luke, de Canadees die met ons mee moest. uiteindelijk kwamen we aan een super mooi heeum ja een soort vakantieresort aan, waar we verwelkomt werden door de AFS-vrijwilligers. na een lekker avondmaal kropen we allemaal uitgeput in ons bed!

Zaterdag 2 Aug.:
Opstaan om 7.30 Auw! maar dat was rap over wanneer we buiten kwamen, al een lekker zonnetje en echt een super mooie plek! Dan een goei ontbijtje en daarna onze eerste sessie: allemaal uitleg over AFS-Paraguay. Daar hebben we Christian ontmoet, een jonge die juist 3weken terug was van een jaar België(Lommel) echt wel leuk om een Paraguayaan nederlands te horen spreken! Even later kregen we les over de gebaren dat ze hier gebruiken, soms moet je toch wel oppassen met wat je doet:-) Na de middag kregen we dan een beetje geschiedenis over Paraguay en Guarani(indianen van vroeger, hun munteenheid en hun 2de officiële taal) daarna mochten we ook "terere" drinken, een koude drank met kruiden dat elke Paraguayaan drinkt! Het omgekeerde is "Mate"(warm)
Rond 16u zei een vrijwiligster dat mijn gastgezin er was: ik zag een klein meisje en een jongen ( niet echt mijn gastgezin dacht ik) en idd het was het gastgezin van Linde, een meisje uit Antwerpen. ik moest met hun meerijden naar Caaguazu. Leuk dus dat we met 2 waren! ze heten trouwens Rosita(Rosa) en Edwardo(Gordo=dikke: ni da hij zo dik is, een bijnaam omdat hij als kind dik was:-) Zij reden met ons door Asuncion, onze eerste kennismaking! Super zalig! Toen stopte we bij een huis, we stapte uit en zeiden hallo tegen de oma, ze zei dat we mooie meisjes waren en mooie ogen hadden:-) daarna ontmoete we de zus van Rosa, Jasmin(die goed engels kon) en hun vriendin Christina, ook het jongere broertje(14) Kiko en als laatste nog een vriend Carlitos(Carlos).
Zij waren de auto aan het inladen, we gingen naar Encarnacion(helemaal het Zuiden, tegen de grens met Argentinia) Linde en ik zeiden tegen elkaar, we moete toch ni me 8 in een auto van 5 personen eh!! maja toch wel, super geweldig! Edwardo aan het stuur, Kiko in het midden en daarnaast Carlos. Vanachter zaten Christina, Jasmin met daarop Rosa, daarnaast ik en Linde. Er was al direct een goei sfeertje en er werd al terere gedronken! Nog even stoppen bij een tankstation om de banden op te pompen en daarna vertrokken we. Een reis van 6u! Met onderweg een stuk of 6 stops, altijd om te plassen of om eten te kopen, voor de eerste keer geproeft van de "Chipa's" ik weet ni hoe ik dit kan uitleggen wat het is, maar het is heel populair en het is overal langs de weg te koop, ik vind het nogal droog...
Linde en ik waren moe, maar konden niet echt slapen omdat er heel de tijd ambiance was in de auto: ze hebben zeker 2u aan een stuk liedjes zitte zingen, veel regeaton en van de coekaratcha en macarena tot en met de teletubies en pokemon! lache dus!
Uiteindelijk aangekomen in Encarnacion, waar we de mamie en papie ontmoeten, zij nemen ons mee naar een restaurant, waar er een tafel vol zit met mensen die we allemaal dag zeggen(= 2 kussen) We hadden niet veel honger, maar namen toch wat groenten en een paar frietjes aan het buffet. Aan tafel was het weer grappig, Carlos, die al heel de avond bier aan het drinken was, deed altijd zijn pint en zijn 2flessen van n liter in een champagnekoeler, we moesten daar natuurlijk mee lachen, want dat doen wij ni echt bij ons. Ook super handig dat Jasmin engels kan om alles te vertalen! Want Spaans lijkt voor ons echt Chinees, en Guarani is Chinees en Japans door elkaar! echt zot! Maar we proberen woord per woord te leren. En nog iets, ze babbele de hele tijd! in de auto is het nooit 1min stil, vermoeiend wel...
Na het restaurantbezoek reden we naar de plaats waar de mama en papa sliepen, haja we waren dus allemaal daar omdat de papa meedoet aan een autorace. Waar zij sliepen was helemaal afgelegen, maar super mooi, aan de rivier die Paraguay en Argentinië scheid. Het was wel al lang donker en super koud! het is hier namelijk winter en als de zon hier niet schijnt is het echt koud, de zon gaat hier ook al rond 17u onder, om 18u is het pikke donker...
Daarna reden we naar het huis van een vriend(waarvn ik de naam niet ken) waar we bleven slapen. De volgende dag moesten we alweer om 6.30 op omdat de jongens naar de race gingen en de meisjes gingen met de mama op uitstap
maar dit vertel ik een andere keer, omdat ik nu weg moet en al veel te veel heb geschreven!
Dikke kus!